Fikcyjna rzeczywistość
Trudno pojąć doświadczenie wojny, nie odnosząc się do permanentnego strachu odczuwanego podczas okupacji, strachu przed wywózką, rozstrzelaniem,… brakiem chleba. Okupacja jest stanem społecznych i moralnych paradoksów. Zarówno okupant, jak i okupowany egzystują w dwóch przestrzeniach – pozornej i rzeczywistej: „Wypełniając podstawowe obowiązki swego zawodu, pracując w ramach oficjalnie istniejącej społeczności – żyją na niby; zamykając się pośród swoich – żyją naprawdę".